Er valt altijd iets te verbeteren in je leven. Als de verhuizing, de verbouwing of de scheiding achter de rug is dan. Als ik zwanger ben, de kinderen groter zijn of uit huis zijn dan. Als ik promotie heb gemaakt, een nieuwe baan heb of met pensioen ben dan. Als ik een relatie heb dan. Als we dit of dat bereikt hebben dan zijn we gelukkig en begint ons leven pas écht. Realiteit is dat je leven allang begonnen is en er altijd obstakels zullen zijn en er gedurende je leven in elke levensfase nieuwe uitdagingen bijkomen. De meeste hobbels kan je prima aan, sommige hobbels kosten je wat meer moeite en andere komen steeds hardnekkig terug op jouw pad.
Je doet je best. We doen allemaal ons best. Als je met compassie en zorgzaamheid naar jezelf en de mensen om je heen kijkt, wordt de wereld meteen een stukje vriendelijker en de weg gemakkelijker. Laat je geluk niet afhangen van iets dat je nog moet bereiken of overwinnen. Wacht niet tot je getrouwd bent, met pensioen bent, dertig kilo bent afgevallen, een relatie hebt, tot volgend jaar, totdat de zomer begint en de zon gaat schijnen of totdat de kinderen het huis uit zijn, om te genieten van je leven. In plaats daarvan leer te waarderen wat je nu hebt, begin bij de kleine dingen en wees mild naar jezelf toe, want het leven is niet maakbaar en heel veel heb je zelf niet in de hand, ook al denken we van wel.
Mijn hobbels zijn liefdesrelaties. Ik wil niet alleen oud worden en ben al te lang alleen waardoor het happy single gevoel inmiddels wel een beetje is weggeëbd. Periodes van swipen op datingsites afgewisseld met kortstondige relaties, teleurstellingen, veel verdriet, heling en dan toch maar weer een poging wagen, vervolgens weer hetzelfde riedeltje, totdat ik de man van mijn dromen vond. De man die het beste in mezelf naar boven haalde. De man aan wie geen enkele man kan tippen ook al is hij niet perfect. De man die ik heel graag beter had willen leren kennen. De man die ik nog steeds mis en maar niet uit mijn gedachten krijg. De liefde is wederom niet wederkerig en dus moet ik verder van mezelf, hem gewoon vergeten maar hoe hard ik dat ook probeer het lukt niet, want het hart weet en luistert dus totaal niet naar mijn verstand.
Als je ergens heel veel moeite voor moet doen dan is het wellicht niet de juiste weg en als je accepteert dat het is zoals het is en de dingen loslaat, komt er misschien iets onverwachts op je pad. Gewoon iets minder je best doen en wie weet kom je er op die manier ook wel. Dezelfde riedel niet blijven afspelen maar een ander deuntje uitproberen. Vooral niet te streng voor jezelf zijn en jezelf niet al te veel pushen. Even niet luisteren naar dat stemmetje dat je aanspoort om iets te doen waar je eigenlijk geen zin in hebt of even geen energie voor hebt. Wees zacht voor jezelf. Op dit moment heeft het namelijk geen zin om te gaan daten want ik vind toch niemand leuk. Bovendien heb ik het inmiddels helemaal gehad met datingsites en dus stop ik met zoeken. Ik wil gewoon gevonden worden en laat een man maar eens moeite doen voor mij en in de tussentijd blijf ik de dingen doen waar ik blij van word want voor de rest heb ik mijn leven eigenlijk prima voor elkaar.
Heb jij moeite met de hobbels op jouw pad? Leg je de lat altijd heel erg hoog? Moet je altijd meer van jezelf? Verander je perspectief en benader de hobbels eens op een andere manier. Hoe? Meld je nu aan voor een gratis intakegesprek en dan gaan we samen, al wandelend, aan de slag.
Tot snel.
Reactie plaatsen
Reacties