Het duurt altijd even voordat ik een stad begrijp. Ik moet haar eerst zien, beleven en voelen. De Hongaren komen in eerste instantie een beetje afstandelijk en afwachtend over maar later begrijp ik dat ze uit respect wat afhoudend zijn, terwijl ik zelf juist contact zoek. Wanneer ik tijdens de EK wedstrijd Nederland - Frankrijk naast een Hongaar voor het grote buitenscherm zit, doet hij echter enthousiast met mij mee en roept Hoep Holland Hoep en is net als ik teleurgesteld als het doelpunt van Xavi wordt afgekeurd. Voetbal en Hongaars bier verbroederen.
Van Pest naar Boeda over de beroemde kettingbrug en van Boeda naar Pest over de Margaretbrug. Beide kanten van de Donau zijn verschillend. De kasteelheuvel in het oude Boeda, met het koningspaleis en het vissersbastion, waar hordes Koreaanse toeristen staan te wachten om een glimp op te vangen van een populaire Koreaanse band, waardoor ik deze bijzondere plek snel ontvlucht en in de oude straten rust vind. De zon is iets te veel van het goede en ik zoek de schaduw op van het groene festival eiland Margit Sziget, waar ik bij Hippie Island geniet van een lunch en het uitzicht op de Donau.
Het modernere Pest is nog drukker, wandelend over de Váci Utca, de lange winkelstraat vol met chimney cake winkels, snuisterijen en restaurantjes hoor ik alle talen van de wereld. De ellenlange rijen voor het statige parlementsgebouw, opgetrokken uit een mengeling van bouwstijlen, trekt zo mogelijk nog meer toeristen dan het aan de overkant liggende koningspaleis. Tot voor kort was dit het hoogste punt in Boedapest samen met de St. Stephanusbasiliek waardoor religie en regering op dezelfde hoogte stonden. Sinds vorig jaar steelt het hoofdkantoor van de MOL groep de show met een panoramisch dakterras op de 29e verdieping waardoor het Hongaarse olie- en gasbedrijf nu letterlijk de hoogste status heeft verworven in het tot 1989 communistische land. Verder ligt er een samenwerking met de Verenigde Arabische Emiraten klaar voor de bouw van een geheel nieuw stadsdeel vol met wolkenkrabbers à la Dubai, maar dan in het klein, terwijl de woningnood in Boedapest hoog is.
Ik begin de charme van Boedapest te waarderen en bewonder de prachtige art nouveau gevels, vind verrassende pop-art in een openbaar toilet (to poo or not to poo), overweldigende barok in het museum voor Schone Kunsten, bewonder het werk van Károly Kós in de Kunsthalle, naast bewegende digitale kunst bij Cinema Mystica en Ikono. Helemaal blij word ik van het Sou Fujimoto's House of Music dat middenin het stadspark ligt, een oase van licht en ruimte waar geluid tevens een streling voor het oog is. Het ligt niet ver van het in 2022 geopende Etnografisch museum, met het nu al iconische groene dakterras in de vorm van een springschans, ontworpen door het architecten bureau NAPUR.
Boedapest is bruisend, retro en hip en bovendien verrassend betaalbaar. De zonsondergang is het indrukwekkends vanaf de vrijheidsbrug, waar Hongaren en toeristen wedijveren om een plekje op het stalen gebouw, onder het bord 'verboden op de brug te klimmen', maar een betere plek voor dit dagelijkse schouwspel is er niet.
De schoonheid van Boedapest zit hem in al die verschillende bouwstijlen die weerspiegelen in het water van de Donau, de oude historische bruggen, koninklijke allure en vergane glorie naast indrukwekkende moderne architectuur en sfeervolle terrasjes. Toch mis ik hier de romantiek en het frivole van Parijs maar misschien moet je steden ook niet met elkaar vergelijken, net als mensen, want iedereen is uniek op z'n eigen manier.
Tot snel.
Reactie plaatsen
Reacties