Veel mensen hebben moeite met loslaten, want hoe doe je dat precies? Ook ik worstel regelmatig met loslaten en begrijp soms niet waarom het de ene keer wel lukt en de andere keer totaal niet? Wat is er anders? Ik kwam erachter dat loslaten niet hetzelfde is als opgeven en ik denk dat dat de eyeopener is geweest.
Opgeven heeft altijd een soort van negatieve lading. Het wordt gezien als een uiting van zwakheid en onmacht en komt vaak voort uit angst terwijl loslaten meer geassocieerd wordt met kracht en een vrije keuze is. Ze zeggen wel dat wat je loslaat naar je terug komt als het zo moet zijn. Bij loslaten hebben we dus het vertrouwen dat we niet met legen handen staan, terwijl we overduidelijk verlies lijden als we iets opgeven.
Daarom zijn we misschien allemaal een beetje bang om los te laten omdat we denken iets te zullen verliezen, maar is dat ook zo?
Als we kijken naar loslaten, gaat het vooral om dingen, situaties of mensen buiten onszelf waar we geen invloed op hebben. Kortom alles wat je niet kan veranderen of waar je geen controle over hebt kan je dus maar beter loslaten. Opgeven doen we vooral als iets niet lukt, of we komen er niet uit en dit is bijna altijd een intern proces waar we wel invloed op hebben. Niet opgeven getuigd van veerkracht maar soms is je ergens bij neerleggen of accepteren dat het gewoon te hoog gegrepen is niet opgeven maar juist loslaten. Het vergt ook een bepaalde flexibiliteit en openheid van geest om alles in het juiste perspectief te zien. Loslaten van het idee dat je iets moet bereiken bijvoorbeeld. De angst dat we iets verliezen is ongegrond want zowel loslaten als opgeven zorgt ervoor dat er ruimte vrij komt voor iets nieuws.
Hoewel opgeven vaak gezien wordt als een zwakte is het niet per definitie negatief. Denk maar aan het opgeven van slechte gewoonten, je weerstand opgeven of uit de slachtofferrol stappen.
Om het beste uit jezelf te halen moet je dus leren loslaten maar ook kunnen opgeven. Stoppen met de dingen die je beletten om te vliegen, die ervoor zorgen dat je niet jezelf kan zijn, die je belemmeren in je doen en laten en die je geen fijn gevoel geven. Laat de dingen en situaties waar je geen controle of verantwoording over hebt los en vertrouw erop dat het goed komt. Geef niet te snel op, maar leg de lat voor jezelf ook zeker niet te hoog. Wees niet bang iets te verliezen want je krijgt er wat beters voor terug als je vanuit je gevoel leeft.
Loslaten kun je leren, door persoonlijke grenzen te stellen, te weten waar je wel en niet verantwoordelijk voor bent, je verlies te aanvaarden, te accepteren wat is of ergens gewoon een punt achter zetten door te gaan scheiden of ontslag te nemen. Maar het is ook rouwen en vergeven en een ander en jezelf de ruimte geven. Of je nu (ongeneeslijk) ziek bent, met pensioen gaat, je bedrijf failliet is verklaart, je kinderen uit huis gaan, je ontslagen bent, je te maken krijgt met een demente ouder of naaste, je aan het revalideren bent na een ernstig ongeluk, of rouwt om een groot verlies niemand ontkomt eraan.
Heb je moeite met loslaten en kan je wel wat ondersteuning en hulp gebruiken van een wandelcoach, neem dan nu contact met mij op.
Tot snel.
Reactie plaatsen
Reacties