Voelen. Het klinkt zo makkelijk. Een zachte aanraking, een streling of de pijn als je valt of je stoot. De warmte van de zon op je gezicht, de wind door je haar. Voelen is echter meer dan dat en gaat nog veel dieper als je het toelaat. Het gaat om gewaarworden, aanvoelen of ervaren. Voelen betekent ook emoties erkennen, accepteren en doorleven. Stop ze niet weg maar heet ze welkom. Jij bent niet je emotie net zoals je niet je gedachten bent. Identificeer je er dus niet mee maar laat ze er zijn en laat het dan los. Waar ben je bang voor? Waardoor voel je je verdrietig? Wat maakt je boos? Heb je ergens een goed gevoel over of juist niet? Heb je een voorgevoel van iets? Voel je je eenzaam of machteloos? Voel je liefde, wrok, onrust of vrede? Voel je je altijd ongemakkelijk in gezelschap of juist snel op je gemak?
We denken te veel en voelen te weinig. Hoe voel ik me nu? Wat is mijn gemoedstoestand op dit moment? We vertellen vaak onze ervaringen (waar we mee bezig zijn of wat we gedaan hebben) en onze mening (wat we denken of van iets vinden) maar meestal niet wat we écht voelen.
Denken zit in je hoofd. Om te voelen moet je terug naar je lichaam. Dit kan bijvoorbeeld door te wandelen, meditatie of gedurende de dag af en toe even een korte pauze te nemen. Je even bewust worden van je lichaam, door de focus te leggen op de ademhaling en in te tunen op je gevoel. Adem diep in naar je buik, hier zitten je emoties vaak opgekropt. Wat voor gevoel roept een bepaalde gedachte, situatie of persoon bij je op? Voel je blijdschap, boosheid, angst of verdriet? Voel je liefde of jaloezie? Een knoop in je maag of een brok in je keel? Krijg je het benauwd van iets of iemand? Voel je afkeer of weerstand? Welke sensaties kun je benoemen: tintelingen, kippenvel of kriebels? Krijg je het warm ergens van of juist steenkoud?
Primaire emoties worden vaak verbloemd of overschaduwd door secundaire emoties en natuurlijk onze eigen gedachten, vooroordelen en weerstand ertegen.
Emoties (en gedachten) zijn net als wolken in de lucht. De lucht is je natuurlijke staat van zijn, dat is wie jij werkelijk bent. De wolken zijn je gedachten en emoties en deze veranderende voortdurend van vorm. Ze zijn vluchtig en beweeglijk, je kunt ze observeren en ook voorbij laten drijven.
Luister naar je gevoel en niet altijd naar je hoofd en stel jezelf eens wat vaker de vraag; hoe gaat het nu écht met mij?
Merk je weleens op dat je over je grenzen gaat? Voel je aan je lijf dat het niet goed met je gaat? Zorgt de stress voor pijn in je nek of hoofdpijn? Merk je dat je de laatste tijd slecht slaapt en sleep je je door de dag heen? Ben je veel te druk in je hoofd en negeer je daardoor je lichaam volledig? Blijf je maar doorlopen met die blessure omdat je niet kan stoppen? Drink of rook je steeds meer?
Herken je dit? Zet dan de eerste stap om beter voor jezelf te zorgen en naar je lichaam te luisteren. Meld je nu aan voor een wandelcoachtraject en ik help je om van denken naar voelen te gaan.
Tot snel.
Reactie plaatsen
Reacties