Mijn blote voeten raken het natte, koele zand. Schelpjes spoelen aan met elke nieuwe golf en worden vervolgens weer de zee ingezogen. Een onafgebroken beweging van komen en gaan, komen en gaan. Net als ik. Waarom blijf ik reizen?
De jetlag speelt me steeds vaker parten en toch vertrek ik telkens weer opnieuw, het avontuur tegemoet. Misschien wel omdat ik op reis mijn pure zelf kan zijn, ik kan doen waar ik goed in ben (reizen begeleiden) en omringt ben door mensen. Ik heb de reis nodig, het onderweg zijn, de uitdaging. Leven in het nu. De schoonheid van de natuur, van sterrenhemel tot tropische stranden, van regenwoud tot woestijn, van zonsopkomst tot zonsondergang. Reizen heeft mij misschien wel het meeste gevormd tot wie ik nu ben en ik kom mezelf nog steeds tegen.
Toch voel ik dat er een verandering op komst is. Ik ben op zoek naar meer diepgang, naar verbinding. Fraaie uitzichten en een flonkerende sterrenhemel verliezen hun magie als je het niet kunt delen. Het is niet het landschap dat minder mooi is maar mijn verlangen naar gezelschap is groter geworden en ik zit in een levensfase waarin ik meer behoefte heb aan rust en stabiliteit. Het contrast tussen thuis en op reis is nu te groot en ik moet op zoek naar een nieuwe balans en hier wringt de schoen want het leven zit vol tegenstrijdigheden. Ik wil rust en ook drukte om mij heen, ik wil op reis gaan en tegelijkertijd thuis zijn, ik ben alleen en onafhankelijk maar zoek gebondenheid in een relatie, ik heb alle vrijheid van de wereld maar verlang meer en meer naar bootje-boompje-beestje.
Ging je vroeger op reis voor de verhalen en je persoonlijke ontwikkeling, tegenwoordig is reizen meer en meer een status symbool geworden: we vinken landen af van ons lijstje zonder ze écht gezien te hebben. Instagram staat vol met prachtige plaatjes van zonsondergangen, witte stranden en adembenemende landschappen, maar we nemen vaak niet de tijd om de verandering die de reis in ons teweeg brengt te doorvoelen. Niemand reist namelijk voor niets. We willen vrijheid, natuur en weg uit onze dagelijkste beslommeringen en wedijveren met de buurman om de meest verre of bijzondere bestemming. Het gaat nu meer om het plaatje dan het verhaal erachter.
Een gemiste kans, want op reis heb je juist de tijd om over levensvragen na te denken, omdat je even uit je vertrouwde omgeving bent en voor alles open staat. Voor belangrijke beslissingen in mijn leven ga ik reizen of wandelen, beiden geven me de inzichten die ik nodig heb om verder te komen. De verandering merk je pas bij thuiskomst, maar dat er iets verandert is zeker. Het doet iets met je. Je komt sneller tot de kern. Verlangens, ideeën en projecten borrelen omhoog en ineens zie je duidelijk voor je wat je moet gaan doen, wat je niet meer wilt en welk pad je moet gaan volgen.
De reis naar Japan komt als geroepen. Ik heb de drukte en sereniteit, de spiritualiteit en vriendelijkheid, de discipline en ordelijkheid even nodig om naar mezelf te kunnen luisteren.
Tot snel.
Reactie plaatsen
Reacties