En dan kom je aan in Santiago...
Vanaf de eerste stap kijk je ernaar uit om voor de kathedraal te staan en als je er dan staat, kom je erachter dat je eigenlijk gewoon verder wilt.
Het hebben van een doel is een mooie stimulans om stappen te zetten maar het cliché is waar: de weg is belangrijker dan de eindbestemming.
Een doel geeft zin en richting aan je leven. Het is heel persoonlijk op welke manier je je doel gaat bereiken, wat je ervoor opgeeft of hoelang je erover wilt doen. Ben je flexibel genoeg om je aan te passen, als de omstandigheden veranderen? Ga je recht op je doel af of kom je er met een omweg ook?
De camino de Santiago is veel meer dan een weg of een doel. Het is als het leven met alle ups en downs. Het is pure eenvoud want het enige dat je hoeft te doen is verder lopen met niet meer dan een lichte rugzak, een kop koffie en een pelgrimsmaaltijd in het vooruitzicht en een bed om in te slapen. Je hebt tijd om je gedachten de vrije loop te laten, net als je verdriet. Emoties komen en gaan en op een gegeven moment laat je het los gedurende het wandelen, soms ongemerkt, soms bewust.
De weg eindigt niet in Santiago, maar begint hier juist. Want nieuwe doelen worden onderweg geboren en wijzen de weg naar je volgende bestemming. Bewandel die weg als een pelgrim: wees dankbaar voor alles wat op je pad komt want toeval bestaat niet, wees lief en behulpzaam voor de mensen die je onderweg ontmoet, geniet van de mooie dingen wanneer deze zich aandienen, leef eenvoudig en puur, luister naar je hart, laat los waar je geen invloed op hebt, wees flexibel en veerkrachtig, grijp de kansen die op je pad komen, heb bovenal vertrouwen en omarm wat je tegemoet komt.
Buen camino.
Reactie plaatsen
Reacties