Weet je dat we gemiddeld 60.000 gedachten per dag hebben en dat 80% daarvan negatief is? Ons brein klaagt, bekritiseert en oordeelt wat af en meestal gericht aan jou, ja jou. Je kent dat stemmetje vast wel, dat je vertelt dat het je toch niet gaat lukken en dat niemand op jou zit te wachten. Dat je niet goed genoeg bent of te dik of lui en eindelijk eens van die bank af moet komen, dat je beter je best moet doen. De focus ligt meestal op de dingen die niet goed gaan in ons leven. We maken ons zorgen of zijn bang. Dit heeft ook een functie omdat het nodig was om te overleven. Angst en wantrouwen beschermt ons en zorgt ervoor dat je vriend van vijand kan onderscheiden en voorzichtig bent met iets dat je niet kent, zoals onbekende dingen eten of je wagen op sinistere plekken. Shit in your life is the best fertilizer to grow, dat is tot op zekere hoogte waar, maar te veel shit is gewoon te veel shit en daar gaat dus niemand van groeien, dat is gewoon overbemesting en daar zijn maar weinig mensen tegen bestand.
Het is waar dat tegenslag en ongeluk (en daar ontkomen we niet aan) ons weerbaarder maakt, maar angst en wantrouwen hebben we minder nodig om ons te beschermen. Ze vormen eerder een belemmering om ons leven te leven hoe we dat zouden willen. Ze weerhouden ons ervan stappen te zetten, te groeien, te ontdekken, risico's te nemen en buiten de gebaande paden te wandelen. Dat negatieve gezeur in ons hoofd remt ons dus alleen maar af. Het legt ons regeltjes, voorwaarden en grenzen op, waar we ons aan moeten houden. Het speelt in op onze natuurlijke angst en vergroot het juist. Het laat ons wantrouwen in plaats van vertrouwen.
We worden veerkrachtiger en leren van moeilijke situaties in ons leven. Van een heleboel geluk word je niet veel wijzer en toch is dit het wat we nastreven. We hebben helemaal geen zin in problemen, zorgen, lijden, slapeloze nachten en gepieker en wringen ons in allerlei bochten om ervan af te komen. Het is als zwemmen tegen de stroom in, het kost je heel veel energie maar je komt niet vooruit.
Wat nu als je al die negatieve shit op een velletje papier schrijft en dat de hele dag moet vasthouden en oplezen? Super vermoeiend, maar dat is wel wat je doet in je hoofd. Nu kan je dat velletje papier ook in stukken scheuren of er een prop van maken en het weggooien, alsof het er niet meer is, maar je zal zien dat het telkens bij je terug komt. Zoiets als denk niet aan de roze olifant, zeker weten dat je dan continue aan een roze olifant denkt. Negeren of wegduwen werkt dus averechts.
De beste manier om van die vervelende gedachten af te komen is om ze op te schrijven op een vel papier, het voor je te houden, op te lezen en het velletje vervolgens los te laten en het te laten liggen waar het ligt. Ze zijn er nog wel maar je besteed er gewoon even geen aandacht aan. Soms moet je gewoon luisteren naar je hart, want dat is moedig en onbevreesd en je eigen commentaar gewoon laten voor wat het is: een hoop shit op een velletje papier dat op de grond ligt. Problemen lossen zich vaak vanzelf op zonder dat we daar onze hersens over hoeven te breken door simpelweg de controle los te laten.
Vul je hoofd met positiviteit. Neem de dingen die goed gaan in je leven als basis en werk van daaruit verder. Wat vind je leuk aan je werk? Welke mensen heb je graag om je heen? Wat is echt belangrijk voor je? Bij wie voel jij je gelukkig? Waar voel je je thuis? Waar ben je goed in? Waar word je blij of vrolijk van? Wat doe je graag in je vrije tijd? Wat eet je het liefst? Wat vind je gezellig? Met wie en om wat kan je lachen? Wat zijn je lievelingsdingen in huis? Schrijf dat eens op een vel papier, lees het hardop voor en hang het ergens in het zicht, zodat je dankbaar kan zijn voor al het goede in je leven als je weer overspoelt wordt door negatieve gedachten, want een positieve mindset draagt bij aan het ontwikkelen van psychologische flexibiliteit, en dat is ook groei maar dan zonder alle shit.
Tot snel.
Reactie plaatsen
Reacties