"Het lukt mij niet, ik doe zo mijn best, maar ik krijg het niet voor elkaar, " verzucht mijn coachee. Ze is al een tijdje aan het solliciteren maar telkens gaat de baan aan haar neus voorbij. Ze zit vol twijfels. "Ik weet niet meer wat ik moet doen, ik heb steeds meer stress bij het solliciteren."
"Je wordt wel uitgenodigd, dus aan je motivatiebrief en curriculum vitae zal het niet liggen, je doet dus toch iets goed," stel ik haar gerust. "Wat doe je nog meer goed, denk je?"
We lopen samen verder en ze denkt na. "Ik ben best zenuwachtig voor een gesprek maar ze gaan op zich wel goed, ik bereid alles tot in de puntjes voor, zorg dat ik ruim op tijd ben en zie er representatief uit." Er fladdert ineens een vlinder om ons heen en ze moet lachen. "Dat lijkt mijn ideale baan wel, telkens als ik er dichtbij ben, vliegt ie weer weg!"
"Wat zou je anders kunnen doen, dan je tot nu toe gedaan hebt?" "Misschien moet ik wat minder hard mijn best doen en wat meer ontspannen." We lopen richting een veld met wilde bloemen en er zijn hier een heleboel vlinders. "Waar denk je dat een bloem aan moet voldoen om een vlinder aan te trekken? Vlinders houden namelijk niet van alle bloemen." "Geur en nectar, trekt denk ik de meeste vlinders aan," zegt ze.
"De bloem heeft deze twee belangrijke kenmerken dus nodig om uitgekozen te worden door de vlinders. Wat zijn jouw belangrijkste eigenschappen, wat maakt jou anders dan de andere bloemen?"
"Ja, daar zeg je me wat," zegt ze. "Misschien leg ik de focus wel teveel op wat ik denk dat de vlinders zoeken, zonder te kijken naar wat ik werkelijk te bieden heb, waar mijn unieke kracht en talent ligt."
We verlaten het veld met wilde bloemen en lopen verder langs het water. Een reiger wacht geduldig langs de kant. "Soms duurt iets langer dan je wilt, maar het wil niet zeggen dat er niks gebeurd. Het is goed om te onderzoeken of jouw ideale droombaan ook aan jouw eisen kan voldoen. Met de juiste geur en nectar trek je vlinders aan, maar neem je genoegen met elke vlinder? Een droombaan komt van twee kanten, ze moet zich ook aan jouw wensen, mogelijkheden en groei kunnen aanpassen. Blijf kritisch, jij hebt iets te bieden, geef dat niet zomaar weg."
We wandelen nog een stukje verder op de dijk en genieten van het uitzicht over het water. Wat is de Biesbosch toch mooi. We horen het kloppen van een specht en zien een ijsvogeltje langs de waterkant vliegen. "Ik weet wat ik moet doen, de volgende keer", zegt ze. "Dankjewel." We staan even stil en een vlinder land op haar schoen. Hij blijft rustig zitten als we een foto maken. "Kijk nu eens, zegt ze, als je erachter aan rent zijn ze weg, nu sta ik stil en komt hij vanzelf naar mij toe!" We lachen allebei.
Soms komen dingen vanzelf op ons pad, vooral als we minder hard ons best doen om aan iets of aan iemand te voldoen. Op het moment dat je jezelf bent zal de baan die bij je past op je pad komen, net als de mensen. Het is dus belangrijker om je af te vragen: past deze baan wel bij mijn eisen, dan: aan welke eisen moet ik voldoen?
En realiseer je ook dat als jij lavendel bent en zij zijn op zoek naar rozemarijn, dat niet betekent dat jouw nectar en geur minder is, het is alleen niet wat ze zoeken op dit moment.
Tot snel.
Reactie plaatsen
Reacties