"Alles wat je aandacht geeft, groeit." (Aristoteles)

Word je nooit eens moe van die eeuwige tweestrijd in jezelf? Als engel en duivel vechten om je aandacht, welke kies je dan en wanneer? 

Je wordt boos om iets onbenulligs en vervolgens weer boos op jezelf omdat je zo reageert en het eigenlijk niet de moeite waard is. We reageren allemaal weleens impulsief en laten onze emoties gaan, terwijl we daar later spijt van krijgen. Het is menselijk en die innerlijke strijd is een strijd die de mensheid al eeuwen lang voert.

Een prachtige Cherokee legende leert ons het volgende:   

's Avonds bij het kampvuur, nodigt een oude wijze Cherokee indiaan zijn kleinzoon uit bij hem te komen zitten. "Kleinzoon, luister goed. Vandaag werd ik boos op je en sprak de zwarte wolf in mij. We hebben allemaal een zwarte wolf in ons, net als een witte wolf. De zwarte wolf  vertegenwoordigd het kwade in ons. Hij is boos, woedend,  jaloers, arrogant, hebzuchtig, ontevreden maar ook bang en verdrietig en zit vol zelfmedelijden, minderwaardigheid, schuldgevoel, leugens, spijt, wrok en valse trots. Hij luistert naar zijn ego en daagt andere uit voor een gevecht. De witte wolf daarentegen is zijn tegenpool en staat voor al het goede dat we in ons hebben. De witte wolf is vriendelijk en begripvol, doet geen vlieg kwaad en hij straalt vreugde, liefde, hoop en vrijgevigheid uit. Hij is zachtaardig en behulpzaam, toont compassie en heeft medeleven, is eerlijk en genereus en vecht alleen als het niet anders kan. Hij is een loyale vriend, voor zichzelf  maar ook voor de andere wolven om hem heen".

Na dit gezegd te hebben, zwijgt de oude man even, zodat zijn kleinzoon dit rustig op zich in kan laten werken en vervolgt: "We hebben allemaal deze twee wolven in ons die strijden, want ze willen allebei de baas zijn." De kleinzoon denkt even na en vraagt dan: " Welke wolf is de winnaar?"

De oude indiaan antwoordt: "Als jij de zwarte wolf in jou te eten geeft zal het kwaad de overhand hebben, als je daarentegen de witte wolf eten geeft zal het goede overheersen. Alles wat je aandacht geeft groeit." De kleinzoon knikt. 

Dan gaat de oude man verder: "Besef echter dat beiden wolven zullen blijven vechten om het eten als je er maar één voedt. Je kunt er ook voor kiezen om beide wolven eten en aandacht te geven, dan houdt de strijd op en vechten ze niet meer." De oude man staat op om nog een blok hout op het kampvuur te leggen. Ze zitten nog een tijdje samen, voordat de oude wijze man vertrekt. " Kleinzoon, ik wens je veel wijsheid en geduld om je zwarte wolf beter te leren kennen en te ontdekken wanneer hij spreekt. Het is ook jouw taak om je witte wolf beter te leren begrijpen en ze beiden goed te verzorgen en evenveel aandacht en liefde te geven. Pas dan is er harmonie!

De kleinzoon kijkt naar de vlammen, tot het vuur dooft. Alles wat je aandacht geeft, groeit. Dat is zeker waar, maar er hoeft dus niet altijd een winnaar uit de bus te komen.

Het is zeker met emoties zo dat we de zwarte wolf het liefst willen negeren en verbannen en onze witte wolf aan iedereen willen laten zien. Echter gaat het in het leven om de juiste balans, want de zwarte wolf is ook wilskrachtig en vasthoudend, onverschrokken en moedig en als hij samenwerkt met de witte wolf zullen ze samen nog krachtiger zijn. Als beiden wolven tevreden zijn kan je beter luisteren naar je innerlijke stem. 

Een vredige kerst allemaal.