Inmiddels ben ik er, na velen omwegen, achter gekomen dat de kortste weg dwars door de pijn heen is. En net als iedereen probeerde ik vooral die route te vermijden door de pijn te negeren, te onderdrukken, te bagatelliseren of er met een grote boog omheen te gaan. Het probleem echter is dat pijn zich niet laat wegstoppen. Pijn kan je alleen maar doorvoelen, je moet er dus doorheen en niet omheen, maar hoe doe je dat?
Bij rouw en verlies, maar ook bij levend verlies zoals het verbreken van een relatie, het verliezen van een baan, of een ouder met dementie, ondervinden we pijn en daar komen verschillende emoties bij kijken zoals verdriet, ontkenning, ongeloof, angst maar ook boosheid, onmacht, gemis en schuldgevoelens. Pijn is ook een eenzaam iets, want alleen jij voelt die pijn op jouw manier en niemand kan het voor je wegnemen, hooguit een beetje verzachten.
Iedereen gaat anders om met rouw en verlies en er is geen foute manier of beste manier om dit te doen. Toch kunnen we de pijn wel degelijk verzachten door een aantal gewoontes toe te passen die helpend zijn om de draad van je leven langzaam weer op te pakken. Neem voldoende rust en neem vooral de tijd die jij nodig hebt om het verlies te verwerken. Het doorvoelen en aanvaarden van je eigen emoties is belangrijk. Hoe voel je je? Waar voel je dat in je lichaam en waarom voel je je zo?
Accepteer dat emoties komen en gaan en van verschillende aard kunnen zijn maar dat ze er allemaal mogen zijn. Laat het binnen komen en geef ze aandacht door telkens stil te staan bij wat je voelt en wat je op dat moment nodig hebt. Een fijne manier is om al je emoties en gevoelens op te schrijven, zo krijg je ook een helder beeld van dag tot dag en heb je een houvast. Schrijf ook op waar je dankbaar voor bent zodat de focus niet alleen op verdriet en gemis komt te liggen.
Zonder je niet af, of alleen als je daar op dat moment behoefte aan hebt, maar blijf onder de mensen en zoek gezelschap en afleiding op ook al staat je hoofd er niet altijd naar. Maak het liefst elke dag een korte wandeling in de natuur zodat je in beweging blijft en de helende kracht van de natuur kunt ervaren. Zorg goed voor jezelf of als je dat niet meer kunt laat jezelf pamperen. Praten over de pijn is soms lastig omdat het niet altijd begrepen wordt door andere mensen. Een wandelcoach biedt altijd een luisterend oor, zonder oordeel en samen wandelen kan ook al de pijn wat verzachten.
Pijn en lijden horen bij het leven. Er is geen andere weg. De omweg resulteert vaak in onnodig lang pijn lijden, terwijl de pijn doorvoelen vaak korter maar ook heviger is. Toch ben ik van mening dat emoties benoemen, ervaren en accepteren uiteindelijk de snelste en meest gezonde weg is omdat je je lichaam op deze manier ook beter leert kennen en luistert naar je eigen behoeften en daar ook gehoor aan geeft. Doe wat goed voelt wanneer een gewenste of ongewenste emotie zijn opwachting maakt.
Worstel je met pijnlijke emoties en gevoelens? Rouw je om een dierbare? Heb je moeite met een levend verlies? Lukt het je maar niet om een verlies te accepteren of om het een plekje te geven? Wil je gewoon met iemand praten over jouw pijn en verdriet? Neem dan nu contact met mij op voor een gratis intakegesprek.
Tot snel.
Reactie plaatsen
Reacties