Een van de meest gestelde coachvragen is: Wie ben ik? En wat is belangrijk voor mij?
Als je zelfvertrouwen ver te zoeken is en je niet meer weet wat je voelt of wat er écht belangrijk voor je is. Dan kan je maar één ding doen: op zoek gaan naar jezelf, maar hoe doe je dat?
Laten we om te beginnen teruggaan. Terug naar het kind in jezelf. Hoe was je als kind? Waar werd je blij van? Was je luidruchtig of stil en verlegen? Speelde je buiten of zat je altijd binnen? Wat deed je het aller liefst? Wat wilde je later worden? Maar ook, kreeg je voldoende aandacht en liefde? Voelde je je veilig en geborgen thuis en werd er van je gehouden? Werd er aan je behoeften als kind voldaan of was het niet belangrijk wat jij nodig had of te vertellen had?
Van kleins af aan leer je van je ouders of verzorgers en krijg je boodschappen mee. Niet alleen van je ouders maar ook op school van de leraar of andere kinderen uit de klas of van familieleden en bekenden. Echter kan je als kind tot je 7e levensjaar geen onderscheid maken tussen jezelf en je omgeving dus wat van jou is of van een ander, wat waar is of niet waar, wat bij jou past of niet en neem je alles voor waarheid aan omdat je nog niet gedifferentieerd kunt denken. Boodschappen die we vaak te horen krijgen, integreren we en worden zo 'onze overtuigingen' die beperkend of helpend kunnen zijn. Jouw kijk op de wereld wordt dus vanaf nu gekleurd door deze overtuigingen.
De dingen waar je vandaag tegenaan loopt zoals burnout, relatieproblemen, paniek-, of angstaanvallen, vinden vaak hun oorsprong in het beeld dat je als kind van de wereld hebt gevormd. Kwetsuren van vroeger herhalen zich telkens weer en worden dieper en groter zoals het gevoel niet goed genoeg te zijn, afgewezen te worden, schaamte, schuldgevoelens, teleurstellingen, angst, verdriet en woede en worden opgeslagen in je emotionele lichaam, je innerlijke kind. Om deze pijn te vermijden hebben we strategieën bedacht, patronen die telkens terugkomen en waarvan we ons meestal niet eens bewust zijn. De amygdala in je hersenen, waar het angstcentrum zich bevindt, geeft het signaal af dat je moet vechten, vluchten of bevriezen op het moment dat het een oude pijn herkent of wilt voorkomen. Je wordt weer het kind dat zichzelf onzichtbaar maakt, niks uit kan brengen of de benen neemt. Het is het onbewuste deel van jou dat behoeftig is en nog niet voor zichzelf kan zorgen. Jouw volwassen delen kunnen nu echter de verantwoordelijkheid overnemen van het kind en er met compassie naar kijken. De toegang tot jouw verleden is dus om opnieuw contact te maken met je innerlijke kind en het te geven wat het nodig heeft.
Als je liefdevol bent opgegroeid dan heb je een natuurlijk gevoel van eigenwaarde kunnen ontwikkelen, echter is dit wel kwetsbaar en kan het door pijnlijke ervaringen en teleurstellingen in het leven kwetsuren oplopen, zelf als je ouders heel veel van je hielden, je je veilig voelde en er naar jouw behoeften werd gekeken. Gepest worden op school of een telkens herhaalde opmerking 'dat kan jij toch niet', kan een levenslang trauma worden die je meeneemt in je volwassen leven.
Grote troost is dat we allemaal in meer of mindere mate last hebben van beperkende overtuigingen en dat we deze kunnen veranderen door nieuwe, positieve ervaringen te beleven vanuit je volwassen ik door middel van therapie en coaching.
Je innerlijke kind kent al jouw onderdrukte emoties, verlangens, behoeften, angsten en verdriet. Door contact te maken met je innerlijke kind, kun je het geven wat het niet gekregen heeft, compassie is hier de sleutel. Wat er onbewust is ingesleten kan je nu dus bewust helen. Wandelen brengt je naar je gevoel en kan je leiden naar je diepste verlangens en behoeften. Ontdek wie jij écht bent zonder je belemmeringen en beperkingen. Leef voluit.
Want het kind in jou heeft soms behoefte om te huilen en wil getroost worden en dat mag. Voelt zich veilig en geborgen in jou. Het is ook ondeugend en levendig. Doet de dingen waar het blij van wordt en neemt het leven niet zo serieus. Het omringt zichzelf met mensen die van hem houden en die belangrijk voor hem of haar zijn. Het is creatief, fantasierijk en vindingrijk. Speelt, rent, lacht en vraag om hulp als het dat nodig heeft.
Het helen van je innerlijke kind kan op verschillende manieren, via zelfhulpboeken, inner child therapy, meditatie en ook een wandelcoach kan helpen om tot verhelderende inzichten te komen en antwoorden te vinden op de vraag: Wie ben ik diep van binnen? En wat is belangrijk voor mij?
Tot snel.
Reactie plaatsen
Reacties